Pieter Weening Classic 2011

Vandaag was eigenlijk net zoals vorig jaar qua weer dan, bewolkt met `n spat regen, maar dat mocht de pret niet drukken met een opkomst van zo`n 2000 renners volgens omrop Fryslân!

Afgelopen dagen was er over en weer contacten geweest over wie er mee gingen rijden, uiteindelijk waren er aantal van TFK Bergum en Peter P. aanwezig, al met al gestart met een groep van zo`n man of 9.

Nadat iedereen aanwezig en ingeschreven of gemeld had (voorinschrijving was mogelijk) was het even na achten vertrekken en al snel was onze groep uitgegroeid tot een flinke peloton, het tempo zat er goed in!

Al snel, na zo`n 35 km, was het in Bergum bij restaurant ''de Pleats'' de eerste controle met de gelegenheid tot het drinken van `n  snel bakje koffie. Nadat we weer op de fiets zaten kreeg ik vlak voor de 2e controle een leegloper. Snel was het wisselen van de binnenband (nog met dank aan Teade die ''even'' snel met blote handen de band ''gewipt'' heeft -ging sneller dan met een bandenwipper-) was het doorijden naar Cafe de Drie Provincien. Ook hier even de tijd genomen voor `n sanitaire stop en een vlug bakje om vervolgens de laatste 25 km af te leggen. In dit laatste deel van de tocht kwam de man met de zgn hamer bij Jordi langs, we hadden inmiddels 90 km op de teller staan en dus nog een klein stukje, ineens een kreet van achterin de groep ''Papa, ik kan niet meer''! nou als Jordi dat zegt dan is het menens!! Nadat we het tempo hadden verlaagd en ik me had laten afzaken van de kop zag ik een bleek gezicht van de grote man, hij zat er doorheen - in een keer - achteraf gezien bleek het hongerklop te zijn, te weinig gegeten en gedronken, ja 2x koffie maar te weinig uit de bidon, koffie ontrekt immers ook vocht :-( en dan in combinatie met het tempo waarmee gefiets werd werd Jordi ''fataal'' de laatste 3 km moest ik de man er doorheen slepen en eenmaal over de finish viel hij behoorlijk overstuur in de armen van moeders, helemaal STUK.

Nadat hij wat was bekomen eerst een Etixx reep en drinken naar binnen gwerkt en daar knapte hij zienderoog van op, er kwam weer kleur op de wangen en de praatjes kwamen ook alweer...kan je nagaan wat hongerklop met je kan doen, nou ja we maken er maar een leermoment van een volgende keer zal `t `m niet zo snel weer overkomen denk ik.

Jordi is wel `n klasbak, hij rijdt met z`n 13 jaar wel met de grote mannen mee en dat doen er maar weinig na, top man! papa is trots!!

Al met al toch een mooie tocht weer gereden met een leuk aandenken en een volle goodiebag tergug naar huis gereden.

Alle mensen bedankt voor een geslaagde tocht!