Elfmerentocht

Zaterdag 28-05-2011
De Elfmerentocht stond op het programma, voor Jordi een bijzondere tocht want vandaag is het zijn eerste 150-er...!!
Hoewel de weersverwachting niet veel goeds voorspelde, koud max. 12 graden, veel wind aan de kust en IJsselmeer kracht 6 en zo`n 90% kans op regen. Echter, gezien de wind richting, Zuid-West zat deze wel in de gunstige richting, immers de route gaat met de klok mee wat zou betekenen dat na zo`n 100 km de wind in de rug komt te zitten zodat de laatste kilometers met redelijk gemak kon worden genomen.

Het is half zeven wanneer we aankomen in Sneek, sportcomplex aan het Schuttersveld, we hadden ons niet voor ingeschreven dus we moesten ons nog inschrijven wat betekende dat we in startgroep 3 zaten, starttijd: 07.12 uur, prima tijd dus.

Start in Sneek

Na de start gingen we op weg richting Terherne om daar de tweede stempel te halen, het ging voorspoedig, de wind viel (nog) wel mee en we zaten in een lekker groep qua tempo.
Na Terherne ging het richting Joure - Haskerhorne - Ouwsterhaule -Delfstrahuizen om weer te stempelen in Oosterzee, Laatstgenoemde dorpen liggen rond het Tjeukemeer waar de wind vrijspel had en dat was dan ook te merken, alles met de kop in de wind, die langzaam aan sterker werd.

aankomst in Oosterzee

Na Oosterzee fietsten we door naar Lemmer, hier naar huis gereden om een bakje koffie en een kom soep te eten. Na een klein half uur zijn we weer op de fiets gestapt, inmiddels zo`n 60 km op de klok, richting Balk. In Balk kwamen we voor de controlepost bekenden tegen, de familie Petersohn uit Leeuwarden, wat een leuke verrassing en een spontane uitnodiging om met hun verder te fietsen, de wind was inmiddels sterk toegenomen tot zo`n kracht 6! Dan is het lekker fietsen hoor in een groep!!
Het stuk tussen Balk - Elahuizen en Aldegea was dan ook stoempen op de fiets, Jordi moest uit de wind worden gehouden anders waaide hij naar de andere kant van de weg. Oppassen geblazen dus want de wind had vrij spel.
In Aldegea is het op naar Warns alwaar weer gestempeld moest worden voor de 100 km.(een psychologische grens voor Jordi) Omdat de mannen waar we mee reden zin hadden in ''iets'' hartigs, `n kop soep, zijn we blijven wachten in het plaatselijk cafe die stampvol zat met andere renners, best gezellig hoor zo`n club bijelkaar. Na zo`n klein kwartier was het weer opstappen met nu in het vooruitzicht dat we de wind in de rug kregen. In de richting van Koudum was het rechtsaf slaan naar het Heidenskip, hier was het dan ook rugwind, heerlijk man!

Via Workum richting Parrega - Dedgum - Blauwhuis -Westhem richting Aldegea (nabij Sneek) Hier gebeurde het........ door de sterke wind van rechts werd ik de berm ingezogen, de berm was uitgereden waardoor er een greppel was gevormd, bij het geraken in de berm is het credo altijd, niet bijsturen maar rechtdoor, beetje bijremmen en dan maar wachten totdat de mogelijkheid zich voordoet om veilig weer de weg op te kunnen. Bij mij had de wind een slachtoffer gevonden om nadat hij mij in de berm had gezogen mij meteen weer terug te blazen met als gevolg dat ik met de wielen tegen de opstaande wegrand kwam te zitten, ik kon geen kant op... met vereende kracht trok ik mijn voorwiel op de weg, door deze actie bleef mijn achterwiel ''slepen'' tegen de opstaande rand van het wegdek waardoor ik uit balans raakte en mede door de krachtige wind die toen helemaal vrijspel had mij omver blies, ik had niks meer in te brengen en ben over de kop geslagen!
Daar lag ik, gevallen op de rechterkant, op mijn schouder en heup. De adrenaline zat natuurlijk hoog in het lichaam en merkte eigenlijk niet zozeer dat ik gevallen was, ik stond snel weer op en de jongens waarmee wij fietsten draaiden meteen om te hulp te schieten, de kleding bleek flink kapot te zijn, schouder en heup pijnlijk maar ik wilde wel weer op de fiets stappen. Na wat snelle controle  en kleine reparaties aan de fiets, ik had een slag in het achterwiel, de rem sleepte aan de shifters stonden scheef op het stuur, het stuur zelf stond scheef, zadel stuk en zoals gezegd de kleding stuk stapte ik nog wat wazig op de fiets, het was nog maar 20 km fietsen voordat we in Sneek waren.
In Aldegea aangekomen, de laatste controlepost, bleek mijn schouder toch wel erg pijnlijk aan te voelen, omdat mijn vrouw verpleegkundige is heeft ze snel wat controles gedaan bij mijn schouder en sleutelbeen maar we konden niet echt constateren dat er iets stuk was, alleen erg beurs en gevoelig omdat de schouder waarschijnlijk de klap heeft opgevangen.
Toch maar doorgereden naar Sneek en ik moet zeggen de Jongens van Petersohn erg veel dank voor de eerste opvang en ondersteuning, top! Met z`n allen zijn we dan toch aangekomen in Sneek, voor Jordi een bijzondere ervaring want zijn eerste 150-er zat erop, chapeau jongen, grote klasse, zekers met deze weersomstandigheden, als je dit kan dan kan je meer!

de laatste stempel en de medaille

Nadat we de laatste stempel en de medaille hadden opgehaald, afscheid genomen van "''de jongens'', de fietsen op de auto gezet. Omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde stelde ik voor om langs het Ziekenhuis te gaan van Sneek, het leek me goed dat er een arts naar mijn schouder en heup keek, kreeg er nu wel meer pijn aan. In het ziekenhuis aangekomen hebben ze me prima opgevangen en na controle door de arts bleek ik een zwaar gekneusde schouder te hebben en een heup die geschaafd is. Na een tetanusprik en de wonden gedesinfecteerd te hebben zaten we 3 kwartier later weer in de auto richting huis.
Een mooie dag met een iets andere voorstelling van afsluiting maar desal niettemin een prima prestatie van Jordi een geslaagde dag.
Maandag de fiets naar de fietsenmaker brengen, er zullen enige reparaties aan de fiets moeten gebeuren ben ik bang.
Stand: 150 km, duur: 5.57 uur